Rehabilitacja po artroskopii

Artroskopia to mało inwazyjna procedura medyczna stosowana w celach diagnostyki (dokładne obejrzenie wnętrza stawu i zdiagnozowanie ewentualnych zmian) lub w celach terapeutycznych (leczenie wnętrza stawów). Jest zabiegiem, który pozwala zmniejszyć ryzyko powikłań, skrócić czas pobytu w szpitalu i zwiększyć szansę szybkiego powrotu do zdrowia, do pełnej sprawności uszkodzonego stawu.

Zabieg artroskopii najczęściej kojarzony jest ze stawem kolanowym. Ale ta metoda diagnostyki i leczenia wykorzystywana jest także przy urazach w stawach: barkowych, biodrowych, skokowych, łokciowych czy nadgarstkowych.

Przykładowe schorzenia leczone tym rodzajem zabiegu to:

1. w stawie kolanowym: usunięcie ciał wolnych ze stawu, leczenie uszkodzonych łąkotek (szycie, usunięcie), rekonstrukcje więzadłowe, plastyka chrząstki stawowej;
2. w stawie biodrowym: konflikt panewkowo-udowy, uszkodzenie obrąbka stawowego, uszkodzenie chrząstki, dysplazja stawu biodrowego, zespół trzaskającego biodra;
3. w stawie barkowo-ramiennym: uszkodzenia obrąbka stawowego, nawykowa niestabilność stawu barkowego, uszkodzenia stożka rotatorów, zarostowe zapalenie torebki stawowej, uszkodzenia przyczepu ścięgna głowy długiej do panewki (tzw. SLAP), zespół ciasnoty przestrzeni podbarkowej;
4. w stawie łokciowym: usunięcie ciał wolnych ze stawu, usunięcie przerośniętej błony maziowej, usunięcie wyrośli kostnych, które blokują ruch w stawie, leczenie tzw. łokcia tenisisty lub golfisty;
5. w stawie skokowym: usunięcie przerostu błony maziowej, w uszkodzeniu chrząstki stawowej bloczka kości skokowej, w złamaniach śródstawowych;
6. w stawie nadgarstkowym: w leczeniu wieloodłamowych złamań dalszego końca kości promieniowej, usunięcie zapalnie zmienionej błony maziowej, usunięcie ganglionów.

 

Ważnym elementem pozabiegowym jest odpowiednia rehabilitacja, najlepiej pod okiem wyspecjalizowanego fizjoterapeuty. W zależności od rodzaju artroskopii, postępowanie rehabilitacyjne może się od siebie różnić. Uzależnione jest ono od wykonanego zabiegu, od stanu uszkodzenia stawu, wieku pacjenta, chorób współistniejących.

W pierwszych 2-3 tygodniach zaleca  się odciążanie operowanego stawu.
W przypadku kończyn górnych stosuje się temblak, a kończyn dolnych zaopatrzenie medyczne w postaci kul ortopedycznych.

Zalecana jest też praca z obrzękiem poprzez manualny drenaż limfatyczny lub kinesiotaping.

W celu profilaktyki zanikom mięśniowym i poprawie krążenia zalecane są ćwiczenia izometryczne i przeciwzakrzepowe. Zalecane jest także przez pierwsze 2 tygodnie układanie kończyny wyżej. W przypadku artroskopii stawu kolanowego należy unikać stania w miejscu, siedzenia ze spuszczoną nogą. Pamiętać należy również o tym, by nie podkładać pod operowane kolano poduszek. Noga powinna być wyprostowana, gdyż takie ułożenie zabezpieczy ją przed przykurczem zgięciowym.

Z zabiegów fizykalnych zalecane jest stosowanie krioterapii, czasem elektrostymulacji mięśni.

Dalsze postępowanie skupia się najczęściej na celach, takich jak :

• uzyskanie funkcjonalnego zakresu ruchomości,
• odzyskanie masy i siły mięśniowej,
• dalsze działanie przeciwobrzękowe,
• praca z przykurczami mięśniowymi,

Niezależnie od rodzaju artroskopii program rehabilitacyjny musi być indywidualizowany i skupiać się na postawionych celach.

Wachlarz metod fizjoterapeutycznych jest ogromny. Można stosować różne techniki manualnej pracy ze stawem i okolicznymi mięśniami w celu rozluźnienia i poprawy ruchomości stawu.

Kinezyterapia skupia się na wzmocnieniu i rozciąganiu danych grup mięśniowych, poprawie czucia głębokiego i poprawie jakości chodu lub funkcjonalności kończyny.

Z zakresu zabiegów fizykalnych stosuje się zabiegi przyśpieszające regenerację, mające działanie przeciwobrzękowe, np.: krioterapia, laseroterapia, elektroterapia, magnetoterapia.

 

 

Tagi : artroskopia kolana rehabilitacja Szczecin, rehabilitacja po artroskopii kolana Szczecin, rehabilitacja po artroskopii Szczecin