Obręczą barkową, powszechnie nazywaną barkiem, określamy kompleks anatomiczny składający się z 4 stawów: ramienny, barkowo – obojczykowy, obojczykowo sutkowy oraz połączenie między łopatką i tylną ścianą klatki piersiowej. Do kości oczywiście przyczepione są mięśnie, odpowiedzialne za stabilność i ruchomość całego kompleksu. Tak zbudowany zespół stawów, tworzy jednostkę ruchową o największym zakresie ruchomości w ciele człowieka. 

Sama anatomia sugeruje już złożoność problemu podczas”rehabilitacji barku”. 

Podstawą dobrej terapii jest szczegółowa diagnostyka. W dużym skrócie, nie ma jednego uniwersalnego schematu terapeutycznego dla kompleksu barkowego. Problem może leżeć w różnych strukturach, takich jak : mięśnie, ścięgna, torebka stawowa, kaletka. Jednostek chorobowych, które mogą dotknąć obręcz barkową jest wiele. Do najczęstszych (ale nie jedynych) należą: 

– zapalenie kaletki mięśnia naramiennego, 

– zapalenie ścięgna,

– neuropatia nerwu piersiowego długiego,

– zapalenie stawu na skutek urazu,

– zmiany zwyrodnieniowe, 

– uszkodzenie stożka rotatorów, 

– złamanie obojczyka.

Pierwsza wizyta pacjenta u specjalisty (fizjoterapeuty, lekarza ortopedy) powinna opierać się na diagnostyce, w skład której wchodzą: 

1. Wywiad z pacjentem.
2. Badanie przedmiotowe: ocena wizualna chorego barku, ocena ciepłoty tkanek, ocena palpacyjna tkliwych/ bólowych tkanek. 
3. Ocena ruchomości: biernej, czynnej i czynnej z oporem. 
4. Specyficzne testy czynnościowe (np. test Joba, test na m. obłego, testy stabilności stawy ramiennego). 
5. Dodatkowe badania obrazowe jak RTG, USG (jeśli jest taka potrzeba).

Na podstawie takiego badania można postawić diagnozę, ustalić cel terapeutyczny (zmniejszenie bólu, poprawa ruchomości, zmniejszenie obrzęku) i zaplanować plan terapeutyczny pod daną jednostkę chorobową oraz pacjenta (stan urazu, inne choroby współistniejące). Może zdarzyć się, że pacjenta należy skierować do innego specjalisty (np. chirurg przy zerwaniu ścięgna).

Proces Rehabilitacji barku może obejmować/zawierać: 

– zabiegi fizykalne, które mają na celu m.in. poprawę krążenia, działanie p/zapalne, działanie p/bólowe, 

– terapia manualna obejmująca różne techniki mobilizacji stawowych oraz pracy z tkankami miękkimi ( rozluźnianie mięśniowo-powięziowe, masaż poprzeczny, terapia punktów spustowych itp.), 

– kinezyterapia , czyli ćwiczenia wzmacniające, rozciągające, poprawiające ruchomość, 

– zastosowanie wyrobów ortopedycznych : temblaki, ortezy barku, 

– inne metody terapeutyczne: bańka chińska, suche igłowanie, terapia narzędziowa tkanek miękkich, hirudoterapia.

Zapraszamy do specjalistów doktora Spondylusa, którzy dobiorą do potrzeb Pacjenta indywidualną, kompleksową, ale przede wszystkim skuteczną terapię!