Badania diagnostyczne, niezależnie od ich formy, pełnej lub przesiewowej, to najlepsza forma zapobiegania nieprawidłowościom i problemom. Stanowią doskonały materiał do podejmowania niezwłocznych reakcji, wpływając na skuteczność odpowiednio wcześnie rozpoczętego leczenia. Narodziny i okres rozwoju młodego człowieka pełen jest okresów, w których zaniedbania mogą skutkować problemami w przyszłości. Każdy z nas chciałby ich uniknąć. Każdy z nas jest również odpowiedzialny na następne pokolenia. Kiedy zaczynać ? Na to pytanie jest właściwa odpowiedź, znajdziecie ją poniżej.

Badania przesiewowe w gabinetach doktora Spondylusa (i nie tylko), są przeprowadzane już od szóstego tygodnia życia. Tak, to jeszcze okres noworodkowy, ale malutki człowiek przez cały jego czas pozostaje w procesie rozwojowym, wymagającym regularnej kontroli. Jaka zatem jest rola takich badań?

Badania przesiewowe na wczesnym etapie życia mają za zadanie:

• szybkie wykrycie nieprawidłowości w obrębie rozwoju motorycznego, aparatu ruchu dziecka i rozpoczęcie kompleksowej rehabilitacji w przypadku stwierdzenia takiej konieczności,
• weryfikacja i potwierdzenie prawidłowego rozwoju dziecka oraz przekazanie jego Rodzicom podstawowych informacji, wspierających i zabezpieczających dalszy prawidłowy rozwój dziecka.

I tu bardzo ważna informacja!! Często o tym zapominamy, a faktem jest nabywanie przez dziecko kolejnych umiejętności na bazie wcześniejszych doświadczeń! Czyli w przypadku zaniedbywanych nieprawidłowości może to prowadzić do utrwalania nieprawidłowych wzorców i budowania na nich następnych umiejętności rozwojowych. W tym miejscu się powtórzymy, ale w dobrej wierze. Zapobiegajcie unikając leczenia, badajcie regularnie dając szansę szybkiej reakcji.

Kiedy należy udać się do specjalisty, np. fizjoterapeuty?

Niemowlęta w:

• szóstym tygodniu życia,
• na koniec trzeciego miesiąca życia,
• na koniec 6 -go miesiąca życia,
• w momencie uzyskania umiejętności chodu przodem.

Dzieci powyżej 1-go roku życia zaleca się badać w odstępach półrocznych a w ostateczności przynajmniej raz do roku. Dobra praktyka nakazuje taki interwał diagnostyczny stosować do 7 roku życia. Powyżej tej granicy może zostać ograniczone do jednej wizyty diagnostycznej w ciągu roku w przypadku dzieci nie uprawiających specyficznych aktywności. powinno zostać przez fizjoterapeutę przebadane.

Jak przebiega badanie u najmłodszych ?

Fizjoterapeuta dziecięcy przeprowadzi szczegółowy wywiad następnie przejdzie do oceny rozwoju motorycznego, oceny aparatu ruchu. W momencie wykrycia problemu, fizjoterapeuta przedstawi sposób jego rozwiązania. Jeżeli stwierdzi wystąpienie sygnałów alarmujących w innych obszarach ciała, skieruje dziecko do odpowiedniego specjalisty (w zależności od problemu dziecięcy neurolog, ortopeda, pediatra, okulista).

Brak zastrzeżeń, czego wszystkim małym pacjentom życzymy, to sygnał do instruktażu dla rodziców, mającego wesprzeć dalszy rozwój dziecka.

To tylko tyle i aż tyle. Nigdy nie zapominajcie o regularnej profilaktyce.